Psycholog dziecięcy zajmuje się diagnozą problemów, doradztwem i pomocą w rozwiązywaniu
różnorakich problemów związanych z rozwojem dziecka(np. opóźnieniami w rozwoju, zaburzeń w
rozwoju czy zachowaniu), trudnościami wychowawczymi czy innymi zachowaniami, które wydają się rodzicowi inne, dziwne lub nieprawidłowe. Pracując z rodzicami, psycholog zajmuje się psychoedukacją oraz poradnictwem rodzicielskim.
Pierwsza wizyta to spotkanie tylko rodziców ze specjalistą. To spotkanie poświęcone jest rozmowie z rodzicami przeprowadzony jest tzw. wywiad z rodzicami, który obejmuje informacje na temat rozwoju dziecka, sytuacji rodzinnej, funkcjonowania w środowisku żłobkowym/przedszkolnym/szkolnym.
W czasie spotkań z dzieckiem niezbędne jest zbadanie wszelkich aspektów życia dziecka, w tym relacji z najbliższymi.. Psycholog robi to stosując elementy zabawy np. rysunek, elementy muzyki czy ruchu, gry. Są one dostosowane do wieku i możliwości dziecka.. Praca z dzieckiem zakłada też ścisłą współpracę z rodzicami.
Aby poznać sytuację dziecka , psycholog będzie potrzebował 1–2 spotkań z samymi rodzicami. Na
pierwszą wizytę dobrze jest przynieść wszelkie wcześniejsze diagnozy, opinie z przedszkola,
orzeczenia, ostatnie wyniki badań lekarskich, książeczkę zdrowia dziecka. Następnie zazwyczaj
odbywają się 3 -4 spotkania z samym dzieckiem. I kolejne 1 z rodzicami.
Po takich wizytach konsultacyjno diagnostycznych rodzice mogą zastanowić się nad tym co dalej.
Dostając na spotkaniu informacje zwrotne od specjalisty podejmują wspólnie decyzje co dalej. Czy oni lub dziecko potrzebują wsparcia psychologa, psychoterapeuty lub innej osoby.
W zależności problemu, rodzicom zostają zazwyczaj zaproponowane takie formy pomocy jak :
- psychoterapia indywidualna dziecka,
- terapia psychologiczna indywidualna dziecka
- terapia rodzinna lub
- terapia małżeńska,
- mediacje
- zajęcia rozwijające kompetencje rodzicielskie.
- zajęcia grupowe dla dziecka ( no TUS, grupa wsparcia , itp)
Możliwe jest także wskazanie rozszerzonych badań diagnostycznych ( psychologicznych, lekarskich ) lub kontakt
z konkretnym specjalistą ( np. psychiatra, neurolog)
