Notatki dla rodziców
Specyficzne trudności w nauce matematyki
Dyskalkulia, Dysleksja i inne przyczyny trudności – jak sobie z nimi radzić? Cz.1
Opracowanie: mgr Joanna Cichocka
matematyk, specjalista w zakresie diagnozy, terapii i edukacji matematycznej
Trudności z nauką matematyki mogą wynikać z wielu przyczyn. Specyficzne trudności w nauce matematyki dzielą się na trzy rodzaje:
- dyskalkulia (kilka procent dzieci)
- trudności wynikające z dysleksji, jako jej efekt uboczny (50 procent dzieci z dysleksją)
- współwystępowanie dyskalkulii i dysleksji (pojedyncze przypadki)
Trudności z matematyką mogą być wywołane bardzo wieloma czynnikami. Każdy przypadek należy jak najwcześniej, poczynając od przedszkola, a przynajmniej „zerówki” zauważyć i nie zaniedbać pomocy takiemu dziecku, gdyż większość problemów wynika z zaniedbań okresu przedszkolnego, braku dostatecznej dojrzałości do nauki matematyki przy rozpoczynaniu nauki szkolnej, dysleksji oraz wreszcie rzadko spotykanego zespołu deficytów, jakim jest dyskalkulia. Jednym z ważniejszych kryteriów wykluczających dyskalkulię jest to, że problemy zaczynają pojawiać się dopiero w V klasie, podczas gdy wcześniej dziecko dobrze radziło sobie z matematyką. Dyskalkulia nie może pojawić się znienacka w wieku 11 lat (chyba, że dziecko uległo wypadkowi lub nastąpiły inne przyczyny organiczne mogące spowodować mikrouszkodzenia centralnego układu nerwowego – mamy wtedy do czynienia z dyskalkulią pourazową), jej zwiastuny można zaobserwować już w przedszkolu.
Def. Department for Education and Skills (2001r.) zdefiniował dyskalkulię jako:
„Stan, który dotyka zdolności nabywania umiejętności arytmetycznych. Dyskaikuliczni uczniowie mają trudności z rozumieniem zwykłego pojęcia liczby, brakuje im naturalnego 'chwytania’ liczb, mają problemy z uczeniem się faktów liczbowych i procedur. Nawet, jeśli wypracują poprawną odpowiedź lub zastosują właściwą metodę, to mogą to zrobić mechanicznie i bez pewności”.
Inną przyczyną trudności z matematyką może być nerwica, zaburzenia psychiczne lub emocjonalne, zmęczenie, braki w wiadomościach wywołane długim okresem absencji w szkole i inne. Mówimy wtedy o parakalkulii lub pseudo-dyskalkulii. Również wtedy konieczne jest dostosowanie wymagań edukacyjnych i metod pracy do ograniczeń dziecka.
1) Dyskalkulia, a dysleksja [według: T. Attwood 2002]
- 10% uczniów z dysleksją doskonale radzi sobie z matematyką
- 30% uczniów z dysleksją osiąga przeciętne wyniki w nauce matematyki
- 10% uczniów z dysleksją wymaga okresowej pomocy w nauce matematyki
- 25% uczniów ma osiągnięcia poniżej przeciętnej
- 25% uczniów ma poważne problemy w nauce matematyki
2) Definicja opublikowana przez: Ladislava Košča 1998 r.
DYSKALKULIA ROZWOJOWA jest strukturalnym zaburzeniem zdolności matematycznych, mającym swe źródło w genetycznych lub wrodzonych nieprawidłowościach tych części mózgu, które są bezpośrednim anatomiczno-fizjologicznym podłożem dojrzewania zdolności matematycznych zgodnie z wiekiem. Występuje u osób o rozwoju intelektualnym w granicach normy:
- u których aktualny poziom zdolności matematycznych jest istotnie niższy od wymaganych dla jego wieku;
- z dysfunkcjami okolic mózgu pochodzenia genetycznego lub wrodzonego (w odróżnieniu od akalkulii, czyli całkowitej utraty zdolności matematycznych wskutek uszkodzeń mózgu, spowodowanymi urazami czy udarami).
1. OGÓLNE SYMPTOMY DYSKALKULII:
- nieumiejętność wykonywania elementarnych działań na materiale liczbowym (dodawania, odejmowania, dzielenia, mnożenia)
- wtórny zanik zdolności myślenia logicznego na materiale liczbowym;
- ogólne problemy w dedukcji, indukcji, rozumowaniu, analizowaniu i wyciąganiu wniosków z działań matematycznych;
2. SPECYFICZNE SYMPTOMY DYSKALKULII:
- kłopoty z odczytywaniem czasu (mimo że pojęcia godziny, połówki i ćwierci godzin mogą być już znane)
- niepoprawne liczenie przedmiotów
- zapominanie następnego etapu w jakiejś operacji
- błędy „nieuwagi”
- niesprawdzanie wyników zadań matematycznych lub takie sprawdzanie, które nie jest skuteczne
- trudności w rozumieniu logiki lub języka matematycznego
- bezrefleksyjne, schematyczne powtarzanie liczby, symbolu (lub procesu), który był użyty w poprzednim obliczaniu lub w poprzedniej części operacji
- dziwaczne błędy; np. pisanie liczb (symboli), które wydają się pochodzić znikąd
- liczenie na palcach
- trudności w uczeniu się tabliczki mnożenia
- trudności w zapamiętaniu liczb
- trudności w planowaniu, organizowaniu i kontynuowaniu matematycznych procesów (rozwiązywaniu zadań)
- trudności w czytaniu mapy
- trudności w uczeniu się podstawowych operacji i zastosowaniu ich poza lekcją matematyki; np. obliczanie długości, ilości
- trudności w rozumieniu i używaniu informacji statystycznych
- częste naciskanie złych przycisków w kalkulatorze
- połączone trudności w podzielności uwagi i przetwarzaniu informacji
- awersja lub strach przed matematyką
- awersja do gier, które wiążą się z cyframi lub przestrzennym kojarzeniem; (np. domino, warcaby, szachy)
Objawy trudności z matematyką przy dysleksji mogą być identyczne lub zbliżone do tych jak przy dyskalkulii, ale w obydwu przypadkach nauczyciel powinien te deficyty uwzględniać wybierając metody uczenia.
Szczególnie istotne jest budowanie na mocnych stronach ucznia – szukanie dziedzin, w których mógłby okazać się dobry.
Ponadto najważniejsze wskazówki to:
- Traktowanie ucznia z problemami tak samo jak innych bez podkreślania jego ułomności, szczególnie przy całej klasie.
- Nie karanie ani nie wyśmiewanie – to na pewno nie zmobilizuje do pracy, znacznie lepszą metodą jest nagradzanie najdrobniejszych prób, nawet nieudanych, wysiłku. Jeśli się nie uda, podkreślanie, że nic się nie stało i zachęcanie do ponownego wysiłku następnym razem.
- Staranie się, o zrozumienie sposobów myślenia dziecka i dostosowanie metody uczenia do tych sposobów. Szczególnie ważne jest, w przypadku dzieci ze specyficznymi trudnościami w nauce, pozwolenie im nawet w klasach starszych na stosowanie metod liczenia na liczydłach, palcach itp. umożliwiających korzystanie z tych funkcji, które są u dziecka najmniej zaburzone.
- Obserwowanie w czasie lekcji, co najbardziej pomaga uczniowi np. na pewno prawie niemożliwe dla dziecka z dysfunkcjami jest rozwiązywanie na klasówkach zadań pisanych małym drukiem i w dużym zagęszczeniu.
- Dostosowywanie wymagań i metod nauki do możliwości dziecka w oparciu o własne obserwacje lub opinię z poradni (np.: umożliwienie korzystania z tabliczki mnożenia, a nawet czasami z kalkulatora).
Pamiętaj: W razie wątpliwości zawsze możliwe są konsultacje z psychologiem szkolnym lub pedagogiem – terapeutą matematycznym z poradni.
Dodatek:
Dyskalkulia wiąże się z zaburzeniem poszczególnych funkcji percepcyjno-motorycznych.
Zaburzenie to objawia się w kilku strefach:
Objawy zaburzeń percepcji wzrokowej:
- trudności z odczytywaniem rysunków, grafów, schematów, tabelek, wykresów itp.
- gubienie cyfr i znaków działań, gubienie fragmentów przy odczytywaniu i zapisywaniu wzorów, działań
- błędne odczytywanie zapisów i wzorów matematycznych,
- problemy z rysowaniem figur płaskich i przestrzennych
- kłopoty z porównywaniem figur i ich cech: położenia, proporcji, wielkości, odległości
- mylenie cyfr i liczb o podobnym obrazie graficznym: np. 6-9, 22 — 222
- trudności w zapamiętywaniu wzorów, schematów, nazw figur
- lustrzane zapisywanie liter i cyfr
- problemy z przecinkiem przy zapisie liczb dziesiętnych
- problemy z liczbami mianowanymi: np. 1kg = lOOdag
- błędy w zapisach symboli (%, °C) i wzorów
- przekształcanie wzorów
- błędy w przepisywaniu
- trudności w zapisie i czytaniu liczb z dużą ilością zer
- brak logicznego zapisu operacji matematycznych
- błędne nazywanie kierunku
- błędy w zapisie działań pisemnych
- trudności w porządkowaniu elementów zbioru, w pojmowaniu zjawiska poprzedzania i następowania elementów wg ustalonego porządku
- trudności w zrozumieniu odwrotności działań rachunkowych
- kłopoty ze stosowaniem kolejności wykonywania działań.
Objawy zaburzeń funkcji słuchowej oraz sprawności językowej:
- trudności w zapamiętywaniu wzorów i definicji, w uczeniu się nazw dni
- tygodnia, miesięcy, tabliczki mnożenia (obniżona słuchowa pamięć sekwencyjna)
- wolne tempo lub częste błędy w wykonywaniu prostych operacji
- rachunkowych w pamięci
- problemy z zapamiętaniem procedury „ krok po kroku”
- problemy ze zrozumieniem poleceń i objaśnień nauczyciela
- kłopoty z rozwiązaniem nawet niezbyt złożonych zadań tekstowych
- wynikające z małej sprawności czytania oraz rozumienia samodzielnieczytanych tekstów
- trudności w werbalizowaniu swoich myśli – uczeń rozwiąże zadanie, ale nie potrafi opisać sposobu, w jaki to zrobił (ubogie słownictwo, sprawność językowa)
- trudności w skupieniu uwagi na bodźcach słuchowych, w różnicowaniu wyrazów o podobnym brzmieniu np.: przyprostokątna i przeciwprostokątna,
- sześciokąt i sześcian
- kłopoty z wykonywaniem nawet prostych działań rachunkowych w pamięci.
Objawy zaburzeń funkcji motorycznych:
- nieczytelny zapis, brzydkie pismo utrudniające precyzyjny zapis
- matematyczny, a co za tym idzie wykonywanie działań,
- kłopoty z prawidłowym zapisem działań pisemnych (algorytm dodawania, odejmowania, mnożenia, dzielenia)
- nienadążanie z przepisywaniem z tablicy, wolne tempo wykonywania
- obliczeń, dłuższy czas pisania sprawdzianów
- pomyłki w zapisie obliczeń, pomijanie części działań, znaków, cyfr.
SYMPTOMY TRUDNOŚCI w nauce matematyki przy dysleksji
- gubienie liter, cyfr, niedokończenie wyrazów,
- trudności w zapisie liczb wielocyfrowych i liczb z dużą ilością zer,
- problemy z przecinkiem (liczby dziesiętne)
- wydłużony czas pracy podczas rozwiązywania zadań, pomimo poprawności rachunkowej
- trudności z zadaniami dotyczącymi czasu
- trudności z analizą i zrozumieniem treści zadania tekstowego
- błędy nieuwagi